پوشش‌های چوبی مبتنی بر آب با فرآوری UV از آب به عنوان حلال استفاده می‌کنند که هزینه پوشش‌ها را کاهش می‌دهد و می‌تواند محتوای VOC را کاهش دهد. دارای مزایای سرعت پخت سریع، مصرف کم انرژی، آلودگی کم، حفاظت از محیط زیست سبز و صرفه جویی در انرژی و راندمان تولید بالا است. برای تولید خط مونتاژ مناسب است و به طور گسترده در صنایع مختلف مانند قطعات الکترونیکی، چاپ، شیشه، پوشش های چوبی، ساخت و ساز و چوب استفاده می شود.
با این حال، از آنجایی که مواد اولیه پوشش‌های چوبی قابل درمان با اشعه ماوراء بنفش عمدتاً تولوئن دی ایزوسیانات است که دارای محتوای پیوند مضاعف پایین و وزن مولکولی نسبی است، خواص مکانیکی آن ضعیف است. با بهبود عملکرد آن از طریق روش‌های خاص، می‌توان کیفیت و دامنه کاربرد پوشش‌های چوبی قابل درمان با UV را بهبود بخشید.
ذرات سیلیس موجود در سل سیلیس به دلیل خواص عالی مانند استحکام بالا، استحکام بالا، جذب اشعه ماوراء بنفش، جذب بالا، پراکندگی بالا و سبز و غیر سمی به طور گسترده در کاغذسازی، پوشش های معماری و صنایع الکترونیک استفاده می شود.
در طول استفاده از پوشش‌های چوبی مبتنی بر آب، خواص مکانیکی، محتوای جامد، ضد پیری اشعه ماوراء بنفش و خواص عایق حرارتی نمی‌تواند الزامات استفاده را برآورده کند، اما سل سیلیس می‌تواند آنها را اصلاح کند. ذرات کلوئیدی سل سیلیس دارای سطح ویژه بزرگی هستند و خود ذرات بی رنگ و شفاف هستند و بر رنگ اصلی جسم پوشیده شده تأثیری نمی گذارند.
معرفی سل سیلیس می تواند بر مقاومت به سایش، سختی، چسبندگی، استحکام ضربه، براقیت و غیره پوشش تاثیر بگذارد. مقدار مناسب سل سیلیس اضافه شده می تواند پوشش های چوبی مبتنی بر آب قابل درمان با اشعه ماوراء بنفش را با عملکرد کلی بهتر به دست آورد.
هنگامی که نسبت سل سیلیس در پوشش 1٪ تا 3٪ باشد، مقاومت به سایش پوشش به طور قابل توجهی بهبود می یابد، اما زمانی که نسبت سل سیلیس بالاتر از 3٪ باشد، مقاومت به سایش پوشش کامپوزیت کاهش می یابد.
جزء اصلی سل سیلیس ذرات سیلیس است. مقدار کمی سیلیس می تواند مقاومت سایشی پوشش را به طور قابل توجهی بهبود بخشد بدون اینکه بر شفافیت پوشش تأثیر بگذارد. با این حال، با افزایش مقدار سیلیس اضافه شده، به دلیل سطح ویژه بزرگ آن، به طور ناموزون در محلول پوشش پخش می شود و خود آگلومره می شود که ارزش سایش پوشش را افزایش می دهد، یعنی مقاومت به سایش پوشش کاهش می یابد. .
هنگامی که محتوای سل سیلیس 1٪ باشد، سختی پوشش کامپوزیت به سطح H می رسد و سختی به طور قابل توجهی بهبود می یابد. اگرچه مقدار سل سیلیس اضافه شده کم است، اما می تواند به طور کامل با پوشش های چوب UV مبتنی بر آب واکنش دهد تا پیوندهای شیمیایی ایجاد کند که به طور قابل توجهی سختی لایه رنگ را بهبود می بخشد.
با این حال، مقدار بیش از حد سل سیلیس منجر به کاهش سختی لایه رنگ می شود. این ممکن است به دلیل پراکندگی ناهموار دی اکسید سیلیکون در سل سیلیس باشد که باعث می شود پوشش نتواند ساختار شبکه ای پیوسته را تشکیل دهد.
مقدار سل سیلیس اضافه شده تغییر قابل توجهی در چسبندگی پوشش کامپوزیت دارد. هنگامی که سل سیلیس کمتر است، می تواند به طور کامل با پوشش چوب UV مبتنی بر آب واکنش دهد، به طوری که تنش های داخلی و خارجی پوشش متعادل شده و چسبندگی پوشش افزایش می یابد.
هنگامی که سل سیلیس بیش از حد باشد، واکنش کامل نمی شود و یک ساختار پایدار نمی تواند تشکیل شود، که باعث کاهش استحکام پوشش و بستر می شود و در نتیجه چسبندگی پوشش را کاهش می دهد.
هنگامی که محتوای سل سیلیس کم است، می تواند به طور کامل با ماتریس رنگ مبتنی بر آب خشک کن UV واکنش دهد تا پیوندهای شیمیایی ایجاد کند که به طور قابل توجهی مقاومت ضربه ای لایه رنگ را بهبود می بخشد. هنگامی که محتوای سل سیلیس بیش از حد زیاد باشد، استحکام ضربه پوشش به دلیل تجمع و واکنش خود متقابل ذرات سیلیس در سل سیلیس کاهش می یابد.
سل سیلیس تاثیر زیادی بر براقیت پوشش دارد. با افزایش سل سیلیس، براقیت پوشش روند نزولی نشان می دهد.
این به این دلیل است که سل سیلیس یک محلول کلوئیدی است. از آنجایی که ذرات ریز هستند (نزدیک به حالت مولکولی)، سیلیس در حین ژل شدن دارای فعالیت بالایی است که ذرات پودر را در پوشش می چسباند و می پیچد و ترکیبات پلیمری معدنی سیلیکات جدیدی را با نمک های معدنی خاص و اکسیدهای فلزی تشکیل می دهد. سخت می شود و به یک فیلم تبدیل می شود.
ذرات ریز نفوذ قوی به لایه پایه دارند و می توانند از طریق عمل مویرگی به داخل زیرلایه نفوذ کنند. بنابراین، با پوشش‌های چوبی مبتنی بر آب با UV واکنش شیمیایی می‌دهد و مواد غیرآلی را تشکیل می‌دهد که براقیت و شفافیت پوشش را بسیار کاهش می‌دهد.